Τίτλοι τέλους !?

Για άλλη μια φορά παρακολουθήσαμε τον χαμό των ΜΜΕ για τη Eurovision! Εκτός του οτι μας έπρηξαν με τον Σάκη και τις αποδόσεις του (βλέπε τους απίστευτους πήδους), σκεφτείτε πόσα χρήματα ξοδεύτηκαν, πόσοι άνθρωποι ξενύχτησαν, πόσο τρέξιμο έπεσε για να βγεί στην έβδομη θέση! Οι ερμηνείες της Γαλλίας - Αγγλίας καταπληκτικές, φανταστικές φωνάρες, που πάσχισαν να πάρουν μια αξιοπρεπή θέση στη δεκάδα. Πάσχισαν διότι αυτοί που ψηφίζουν τελικά στον θεσμό αυτό είναι ίσως νεαρά άτομα που κρίνουν βάση του κώλου, του στήθους, του 2μετρου ποδιού και της απίστευτης κιτσιάς! Ο Σάκης έκανε ό,τι μπορούσε πιστεύω ο άνθρωπος με το χάλια αυτό τραγουδάκι...αν και ήταν κατ'εμέ αντιαισθητικό να βλέπω έναν 35άρη να χτυπιέται σαν το χταπόδι και να σκίζει εν τέλη το μπλουζάκι του...
Παίξαμε με το πιό δυνατό μας χαρτί φέτος και πήραμε την έβδομη, του χρόνου θα ασχοληθούμε και πάλι ή μήπως πρέπει να σταματήσουμε να δίνουμε σημασία στο ποιός θα μας εκπροσωπήσει? Έλεος πιά! Αφού δεν αξίζει...τι σκάμε!?

μαμαδες για φιλημα!

Είχα βγεί χτες βόλτα με άλλες δύο μαμάδες και τους γιούς τους, σε ένα κοντινό παραλιακό καφέ. Ο καιρός μας έκανε τη χάρη και ήταν πολύ καλός (μετά μας τα χάλασε), το περιβάλλον ιδανικό για παιδιά, μόλις λίγα βήματα από τη θάλασσα. Μιλούσαμε λοιπόν για πολλά από τα κοινά θέματα που μας απασχολούν, εκφράζοντας τα παράπονά μας η καθεμία για το έτερον ήμιση, τις υπερβολικές μας υποχρεώσεις ως σύζυγοι και μαμάδες, με αποτέλεσμα να παραμελούμε πολλές φορές τον εαυτό και τα θέλω μας! Το βρήκα πολύ καλή ιδέα για ανανέωση, μου έκανε πολύ καλό να μοιράζομαι τα διάφορα προβλήματά μου με φίλες που 'συμπάσχουν' και ένιωσα αμέσως καλύτερα. Την υπόλοιπη μέρα είχα εμφανώς καλύτερη διάθεση και αποφάσισα να συνεχίσω τις βόλτες αυτές, που καλό κάνουν και στο μωρό και σε μένα! Οι υπόλοιπες μαμάδες συμφώνησαν και είναι πάλι θέμα χρόνου να τα ξαναπούμε...
Είναι πολύ δύσκολη η ανατροφή ενός παιδιού. Προσωπικά ήταν πάντα ένα όνειρο ζωής! Βλέπω όμως τρομερές δυσκολίες, προβληματα, κούραση, χάσιμο υπομονής(όχι με το μωρό αλλά με τους υπόλοιπους που με τσαντίζουν). Μέσα σε όλα αυτά λοιπόν καλό είναι να βρίσκεις κάποιες δυόδους ανανέωσης για να μπορείς να ανταπεξέλθεις και να επιβιώσεις σε έναν τρελό τρελό κόσμο.

It's been sooo long...

Kι όμως, επέστρεψα!
Δεν έπαψε να ισχύει το συγκεκριμένο blog, αλλά λόγω συνθηκών δεν μπόρεσα να συντονιστώ...γύρισα όμως δυναμικά και εμφανώς πιο ανανεωμένη!
Θα προσπαθήσω έστω και καθηστερημένα να γράφω τις απόψεις και βλέψεις μου για οτιδήποτε με συγκινεί, όσο μου το επιστρέπουν οι συνθήκες. Η ζωή για μένα πλέον έχει άλλο νόημα, μετά από πολλές διαπιστώσεις που έχω κάνει. Έχω για άλλη μια φορά καταλήξει στο συμπέρασμα πως καλό είναι να ζούμε στο παρόν κι όχι στο 'θα...' και στο 'θα δούμε'. Δεν ξέρουμε ποτέ τι μας ξημερώνει, πως θα τα φέρει η τύχη, και καλό είναι να μην την προκαλούμε και πολύ. Ας αφήσουμε εγωισμούς και γκρίνιες μακρυά κι ας απολαύσουμε όσο μπορούμε τη γλύκα! Το χαμόγελο! Τη ζεστή ματιά! Την καλοσύνη! Προσωπικά αγνοώ πλήρως αυτούς που με τσαντίζουν-διαολίζουν, και κοιτάω μπροστά. Ασχολούμαι μόνο με ό,τι με ενδιαφέρει και δεν κοιτάω να κρατήσω ούτε καν τα προσχήματα για όσα (και όσους) με βλάπτουν! Η ωμή πραγματικότητα καμιά φορά είναι ο καλύτερος φίλος μας! Μας συμβουλεύει πάντα προς το ιδανικό, για να μην τρώμε τα μούτρα μας...

baby boom!

Ολοένα αυξάνονται οι εγκυμοσύνες έχουμε παρατηρήσει τον τελευταίο καιρό...
Είναι μια 'μοδα' που πολύ μας αρέσει! Όλη αυτή η νέα τάση ξεκίνησε από το Hollywood και σιγά-σιγά εξαπλώθηκε παντού, γεμίζοντας τον πλανήτη μας με όμορφες φατσούλες!
Με τη σειρά μου λοιπόν θέλω να μοιραστώ τις διάφορες εμπειρίες που απέκτησα εδώ και εφτά μήνες, ζώντας σ'αυτή τη χώρα...που δεν ξέρει πως να μεγαλώνει παιδιά! Αξιοζήλευτες είναι οι σκανδιναβικές χώρες (και γενικά όλες οι βορειοευρωπαϊκές) που εφαρμόζουν ειδικές νομοθεσίες για την ανατροφή των παιδιών, από την κοιλιά κιόλας. Υπάρχει σεβασμός ως προς τη μέλλουσα μαμά, μέριμνα και γενικώς όλη η κοινωνία τους έχει διαμορφωθεί έτσι για να εξυπηρετεί τα παιδιά και τις μαμάδες. Διευκολύνουν την ανατροφή των παιδιών με τον πιό αξιοσημείωτο τρόπο και μπράβο τους!
Πίσω στα δικά μας τώρα...ειλικρινά δεν περίμενα ποτέ να βρώ μπροστά μου τόσα εμπόδια ούσα έγκυος, εκτός όλων των βιολογικών (στα οποία θα αναφερθώ σε άλλη ανάρτηση...) κυρίως κοινωνικών! Δεν τηρείται κάν ένας απαιτούμενος σεβασμός όταν βλέπουμε μια έγκυο να περιμένει σε μια ουρά (σουπερ μάρκετ, πληρωμές λογαριασμών κλπ), ίσως γιατί δεν γνωρίζουμε ότι είναι έτοιμη ανά πάσα στιγμή να πέσει κάτω από το έξτρα βάρος και την πίεση που ασκείται στη μέση της. Δεν δίνουμε ΠΟΤΕ προτεραιότητα σε μια πεζή έγκυο στο δρόμο, και κοιτάμε να την πετσοκόψουμε όταν διασχίζει το δρόμο (κυρίως τα μηχανάκια)! Αγνοούμε τις βασικές ανάγκες της, όπως πχ ανάγκη για ηρεμία. Οι περισσότεροι από εμάς εάν διαπιστώσουμε ότι μας αλλάζει το πρόγραμμα μια έγκυος είτε τη διαολοστέλνουμε είτε της κρατάμε μούτρα 1 μήνα! Χαρακτηριστικά παραδείγματα έχω πολλά, αλλά θα αναφερθώ στο πιο πρόσφατο, όταν ένα πρωί για 3 λεπτά άφησα το αυτοκίνητο με αλαρμ στο βασιλόπουλο για να πάρω ένα περιοδικό, όταν γύρισα πίσω είδα οτι δυστυχώς είχα κλείσει 2 αυτοκίνητα. Ζήτησα ταπεινά συγγνώμη για τα δύο αυτά λεπτάκια και ο οδηγός του ενός αυτοκινήτου (ο άντρας) είπε ευγενικά "δεν πειράζει", ο οδηγός του άλλου (γυναίκα) είχε βγεί έξω από το αυτοκίνητο, φωνάζοντας οτι περίμενε τόοοοοση ώρα! Λέγοντάς της λοιπόν και πάλι συγγνώμη κι ότι είχα λείψει μόνο 2 λεπτάκια, μου είπε βρίζοντάς με ότι κι αυτή για 2 λεπτά πήγε μέσα...έλεος! Πάντα σ'αυτή τη χώρα θέλουμε να τσαμπουκαλευτούμε, να βρίσουμε πρωί πρωί, να τα βγάλουμε όλα σε όποιον βρεθεί μπροστά μας, επειδή κάτι άλλο μας φταίει!
Άλλο ένα παράδειγμα είναι η άθλια κατάσταση των δρόμων μας, κυρίως οι λακούβες!!! Ειλικρινά ψάχνω εδώ και καιρό να βρω έναν δρόμο που να είναι είτε ίσιος είτε χωρίς λακούβες και δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ!Φανταστείτε να οδηγείτε (ή να είστε συνοδηγός) και να έχετε μπροστά στην κοιλιά σας μια σακκούλα γεμάτη βαρίδια και νερό, και να μην πρέπει να τη σπάσετε, πως θα είσασταν...σε κατάσταση πανικού τουλάχιστον! Πάντα όταν έμπαινα στο αυτοκίνητο με μια έγκυο μου λέγανε "προσοχή στις λακούβες" και δεν καταλάβαινα τι εννοούν, τι περνάνε. Τώρα όχι μόνο μου λύθηκε η απορία, αλλά κυκλοφορώ με δυο μαξιλάρια πάντα στο αυτοκίνητο.
Γενικά θεωρώ την εγκυμοσύνη μου πολύ εύκολη (να χτυπήσω ξύλο) και ειλικρινά δεν έχω καταλάβει πως πέρασαν τόσοι μήνες...αλλά δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια σε όλα όσα συμβαίνουν γύρω μου και μου χαλάνε τη γλυκιά προσμονή!

!@?$!

PHOTO OF THE DAY...

torture!

Έχω σιχαθεί πιά να βλέπω ανθρώπους γύρω μου (φίλους και γνωστούς) να βασανίζονται από εμμονές! Είτε συναισθηματικές, είτε απαγορευτικές, είτε διατροφικές, είτε καταστροφικές. Πόσο γλυκιά είναι η αίσθηση του να παραδινόμαστε σε μια απόλαυση...αχχχ είναι κάτι ειλικρινά τόσο όμορφο και σαγηνευτικό που είναι κρίμα να μην το νιώθουμε όλοι! Δεν καταλαβαίνω γιατί δηλαδή θα πρέπει να ακολουθώ κάποια 'πρότυπα' που προβάλλουν ανεγκέφαλες αδερφές της κοινωνίας μας και να μην κάνω ό,τι γουστάρω! Τα παραδείγματα είναι πολλά από εμμονές γιαυτό δεν θα μπώ καν στη διαδικασία να αναφερθώ σε αυτά, απλά παρατηρώντας τους άλλους γύρω μου βλέπω με αηδία το πόσο σπαστικοί και ανηπόφοροι γίνονται κάθε φορά που τους συναντώ. Επιτέλους ΦΑΤΕ, ΜΕΘΥΣΤΕ, ΜΗΝ ΣΥΧΑΙΝΕΣΤΕ, ΜΗΝ ΓΙΝΕΣΤΕ ΓΕΛΟΙΟΙ με το να μετατρέπεστε σε καρικατούρα του εαυτού σας! Πραγματικά πλέον θα αδιαφορώ για την παρουσία του κάθε ενός που 'πάσχει' από μαλάκινση εγκεφάλου όταν βρισκόμαστε στην ίδια παρέα. Γιατί στο κάτω κάτω με ρώτησε κανείς εμένα αν θέλω να κάνω παρέα με τα προβλήματα του άλλου??? Λύσε τις εμμονές σου φίλε μου και μετά τα λέμε...άντε γιατί πολλά ανεχόμαστε τελικά, χωρίς να το θέλουμε...
Όταν βγαίνω από το σπίτι θέλω να είμαι μαζί με άτομα που έχουν όρεξη για συζήτηση, για ευχάριστη διάθεση και πλάκα, αλλιώς τους κριτικάρω άσχημα γιατί έχουν την επιλογή να κάτσουν σπίτι τους! Αν κοριτσάκι μου σου φταίει κάτι (η μούρη σου, το βάρος σου, το χιούμορ σου, ο γκόμενός σου, η ζωή σου κ.ο.κ.) κάτσε μέσα αγκαλιά με τον καθρέφτη και κάνετε παρέα, με μένα όχι! Έχω αρνηθεί άπειρες φορές να βγώ από το καβούκι μου επειδή είμαι σε άσχημο mood και ειλικρινά λυπάμαι τους άλλους να με βλέπουν στα χάλια μου, οπότε τους απαλάσω από την παρουσία μου! Εντάξει, είναι και φορές που έχω υπάρξει υπερβολικά σπαστικιά κι εγώ στην παρέα (1-2 φορές που δεν είχα επιλογή, γιατί κάτι ακραίο συνέβη στο δρόμο), και γιαυτό γνωρίζοντας πόσο απαίσιο είναι προσπαθώ να μην το κάνω πιά, τουλάχιστον να το αποφεύγω πιό έξυπνα!
Καλό είναι να βγαίνουμε με φίλους όταν πραγματικά το θέλουμε, κι όχι όταν κάποιος μας σέρνει από τη μύτη γιατί αυτό φαίνεται κι όλοι το καταλαβαίνουμε στην τελική.

Ποσο ευκολα δια-κοπτουμε;

Έχω παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερο δυσκολευόμαστε να πάμε διακοπές...παρα-σκεφτόμαστε ίσως κάποιο ταξίδι κι όχι τι αυτό θα μας προσφέρει.
Είτε τα οικονομικά μας δεν είναι καλά, ή παραπονιόμαστε πόσο έχουν αυξηθεί τα μεταφορικά, είτε η παρέα δεν μας εμπνέει ή και το μέρος του προορισμού ενίοτε! Μπλέκουμε τα μπούτια μας εν ολίγης...
Αγνοούμε συχνά τις προσπάθειες που έχουμε κάνει όλο το χειμώνα να μαζέψουμε κάποια λεφτά στην άκρη, αγνοούμε τις ατέλειωτες ώρες ονειροπολώντας "άχχ και τί δεν θα έδινα να βρισκόμουν τώρα σε ένα νησάκι...για μπανάκι..." και μιζεριάζουμε ανά πάσα στιγμή όταν έρχεται η προκείμενη ώρα να κανονίσουμε τις διακοπές μας! Ουφφφ και ξεφυσάμε μήπως δεν κλείσαμε το καλό ξενοδοχείο, κι αν μας έκλεψαν στην τιμή, κι αν θα βρίσκουμε ξαπλώστρα στην παραλία, κι αν η παρέα αποδειχτεί ακατάλληλη, κι αν κι αν...όλοι το ίδιο κάνουμε δυστυχώς!
Προσωπικά θα σαμποτάρω τον εαυτό μου φέτος να μην σκεφτώ ούτε λεπτό έτσι μίζερα και να αφεθώ στις 7 ή 10 μέρες (όσες με πέρνει) που μου μένουν για να ξεκουραστώ και να απαλλαγώ κυρίως από κάθε είδους παράξενες σκέψεις, γιατί ο χειμώνας προβλέπεται β-α-ρ-ύ-ς!