Είχα τη χαρά χτές να με επισκεφτεί ένα μωράκι σπίτι...μου έδωσε τόση χαρά που δεν περιγράφεται!
Ένα κοριτσάκι σχεδόν 6 μηνών, με απίστευτη φατσούλα και κάτι τρομερά ροζ μάγουλα έτοιμα για τσίμπημα, με έκαναν όχι μόνο να γεμίσω τις μπαταρίες μου από χαρά και αισιοδοξία, αλλά και να ξεχαστώ από όλες τις σκέψεις μου.
Τα παιδιά γεμίζουν τη ζωή και τη ψυχή μας, μας κάνουν καλύτερους, πιό αισιόδοξους, πιό συνειδητοποιημένους γενικότερα, και ειδικότερα πιό υπέυθυνους!
Στη ζωή μου πάντα λάτρευα τα παιδιά, και προσπαθώ να τα καταλάβω, να τα ψυχολογήσω, να ασχοληθώ πέρα από ένα απλό παιχνίδι μαζί τους. Θέλω να τα κατανοήσω, να δώ πως σκέφτονται, τις ανάγκες τους, τους προβληματισμούς τους και να αναλύω κάθε τους συμπεριφορά. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος των παιδιών προς εξερεύνηση...
Μέσα από τον κόσμο τους θα βρούμε την απάντηση και τη λύση για πολλούς μας προβληματισμούς και αποθυμένα. Θα λάβουμε ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για αλλαγή και αναζήτηση. Γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι όταν είμαστε κοντά στα παιδιά και κυρίως επειδή γινόμαστε κι εμείς παιδιά. Βγάζουμε το αγνό και αγαθό στοιχείο που κρύβεται μέσα μας, αφθόρμητα και χωρίς περικοπές!
Θα ήθελα πολύ να μου δοθεί η ευκαιρία και κυρίως η τιμή να μεγαλώσω παιδιά. Να δώσω όλο μου το είναι. Να ξαναγενηθώ, σε μια νέα διαφορετική ζωή. Από την όψη ενός μωρού...
Thursday, November 22, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Aντε...κοντά είσαι! Πες της αγάπης σου να βάλει μπρος...
Δεν πιστεύω πως είναι κάτι το οποίο πρέπει να προγραμματίσεις...
Όταν έρθει, καλώς να έρθει!
Ωραίο μωράκι....αγκου!
Γλύκα μου!
Post a Comment