Όταν έχεις μια μέρα δύσκολη, γεμάτη άγχος με πολύ πίεση από τη δουλειά, το ομορφότερο πράγμα στον κόσμο είναι να βρίσκεις μια καλή κουβέντα και ειδικά μια ζεστή αγκαλιά που θα μπορέσει να πάρει μακρυά τις άσχημες στιγμές!
Όταν κάνεις ταυτόχρονα περισσότερα πράγματα απ'ότι σου επιτρέπουν οι δυνάμεις σου, όταν περιμένουν όλοι από εσένα να είσαι εκεί όταν το ζητήσουν και πρέπει να τρέξεις, το ομορφότερο πράγμα στον κόσμο είναι να σε περιμένει από την άλλη άκρη του βιαστικού τηλεφωνήματος μια κουβέντα γλυκειά, που θα σε κάνει να λυγίσεις!
Όταν όμως κάνεις όλα τα παραπάνω και δεν υπάρχει τίποτα από την άλλη πλευρά, τότε είσαι πραγματικά δυστυχισμένος!
Η καλή κουβέντα σε μια ώρα δύσκολη είναι ιερή! Και το κυριότερο...δεν αξίζει τίποτα! Δώστε τη βοήθειά σας σε όσους είναι δίπλα σας και σας χρειάζονται. Σας φωνάζουν τόσο δυνατά μα εσείς είστε κουφοί...χρόνια!
Μάθετε να ακούτε!!!
Υ.Γ. Ευχαριστώ την Αγάπη μου...
Saturday, March 22, 2008
Monday, March 17, 2008
5 Χ 5
Οι περισσότεροι άντρες έχουν παίξει μπάλα σε γηπεδάκια 5 Χ 5 ή όπως αλλιώς λέγονται!
Εγώ έχω τη 'χαρά' να ζώ αυτό το θέαμα από κοντά κάθε μέρα, αφού το σπίτι μου βρίσκεται ακριβώς απέναντι από ένα τέτοιο γήπεδο. Δε λέω, είμαι υπέρ της άθλησης και ειδικά της κάθε προσπάθειας για να γινόμαστε καλύτεροι...αλλά...εδώ μιλάμε πλέον για κατάντια αδρεναλίνης! Ομάδες ταλαίπωρων αγοριών ξεχύνονται στο χορτάρι, προσπαθώντας να αθληθούν για λίγο αλλά κυρίως να αναδείξουν στους υπόλοιπους τον ανδρισμό τους. Οι φωνές, οι βρισιές και το ξύλο που πέφτει είναι ΠΑΝΤΑ μέσα στο πρόγραμμα. Το ακούμε πλέον ΚΑΙ στέρεο, εάν τολμήσουμε να ανοίξουμε το παράθυρο...η κατάσταση δεν περιγράφεται! Το παράδοξο είναι πως μερικές μέρες έρχονται και ομάδες αλλοδαπών να παίξουν κι εκεί παθαίνω κρίση! Το τι τσαμπουκάς, το τι μπουκάλι φεύγειιιι...βλέπουμε θέαμα και δεν το ξέρουμε! Όχι μόνο αυτό αλλά πιάνω τον εαυτό μου που και που να σχολιάζει πολλές φάσεις, ήταν ή όχι πέναλτι τελικά!?
Πάντως σοβαρά, απορώ γιατί βγαίνει τόση αγριάδα και συμπεριφέρονται σαν ΖΩΑ οι άντρες σε ένα γήπεδο. Φταίει η καταπίεση που τρώνε όλη μέρα από δουλειά, σπίτι, υποχρεώσεις κλπ., φταίει το οτι είναι η φύση τους τέτοια και ΠΡΕΠΕΙ να εξουδετερώνουν κάπου την αδρεναλίνη τους, φταίει το οτι όλοι κρύβουν έναν Μαραντόνα μέσα τους??? Δεν ξέρω...
Εγώ έχω τη 'χαρά' να ζώ αυτό το θέαμα από κοντά κάθε μέρα, αφού το σπίτι μου βρίσκεται ακριβώς απέναντι από ένα τέτοιο γήπεδο. Δε λέω, είμαι υπέρ της άθλησης και ειδικά της κάθε προσπάθειας για να γινόμαστε καλύτεροι...αλλά...εδώ μιλάμε πλέον για κατάντια αδρεναλίνης! Ομάδες ταλαίπωρων αγοριών ξεχύνονται στο χορτάρι, προσπαθώντας να αθληθούν για λίγο αλλά κυρίως να αναδείξουν στους υπόλοιπους τον ανδρισμό τους. Οι φωνές, οι βρισιές και το ξύλο που πέφτει είναι ΠΑΝΤΑ μέσα στο πρόγραμμα. Το ακούμε πλέον ΚΑΙ στέρεο, εάν τολμήσουμε να ανοίξουμε το παράθυρο...η κατάσταση δεν περιγράφεται! Το παράδοξο είναι πως μερικές μέρες έρχονται και ομάδες αλλοδαπών να παίξουν κι εκεί παθαίνω κρίση! Το τι τσαμπουκάς, το τι μπουκάλι φεύγειιιι...βλέπουμε θέαμα και δεν το ξέρουμε! Όχι μόνο αυτό αλλά πιάνω τον εαυτό μου που και που να σχολιάζει πολλές φάσεις, ήταν ή όχι πέναλτι τελικά!?
Πάντως σοβαρά, απορώ γιατί βγαίνει τόση αγριάδα και συμπεριφέρονται σαν ΖΩΑ οι άντρες σε ένα γήπεδο. Φταίει η καταπίεση που τρώνε όλη μέρα από δουλειά, σπίτι, υποχρεώσεις κλπ., φταίει το οτι είναι η φύση τους τέτοια και ΠΡΕΠΕΙ να εξουδετερώνουν κάπου την αδρεναλίνη τους, φταίει το οτι όλοι κρύβουν έναν Μαραντόνα μέσα τους??? Δεν ξέρω...
Monday, March 3, 2008
Αλλαζοντας παραστασεις!
Είμαστε πάντα θετικοί στο να αλλάζουμε παραστάσεις και τι πιό καλό από το να μασκαρευόμαστε! Εκτός από το να αλλάζει αμέσως η ψυχολογία μας, ξαναγινόμαστε παιδιά με μια γλυκιά αγνότητα να μας πλημμυρίζει...
Βάλτε τη φαντασία σας να ταξιδέψει και σίγουρα δεν θα σας απογοητεύσει!
Βάλτε τη φαντασία σας να ταξιδέψει και σίγουρα δεν θα σας απογοητεύσει!
Subscribe to:
Posts (Atom)