Wednesday, September 26, 2007
Αστεροσκονη!
Αλήθεια, ποιός είναι ο αγαπημένος σας προορισμός για τα Χριστούγεννα; Το ξέρω οτι είναι λιγάααακι νωρίς(χα-χα) για τέτοιου είδους σκέψεις, αλλά μου ήρθε μια λαχτάρα για χειμερινές διακοπές, με πολύ κρύο, ζεστά χαμόγελα και αγκαλιές, πίνοντας μια αχνιστή κούπα σοκολάτα ή ένα ωραίο ποτήρι κόκκινο κρασί...
Μμμμμ, μπαίνω ήδη στο κλίμα μου φαίνεται!
Monday, September 24, 2007
Σχεσεις Αγαπης-Μισους
Πάντα με ενθουσίαζε το πόσο κοντά είναι αυτές οι δύο σχέσεις! Πώς η απέραντη αγάπη μπορεί τόσο εύκολα να μετατραπεί σε μίσος...πώς δύο άνθρωποι είναι κοντά στο να σιχαθεί ο ένας τον άλλο καθώς αγκαλιάζονται ή φιλιούνται, πάντα ανατριχιάζω όταν το σκέφτομαι. Αρκεί μόνο μία λέξη, μια πικρή κουβέντα και όλος ο θετικός συναισθηματισμός μετατρέπεται σε εκδίκηση και κατάρα προς τον άλλον.
Αφορμή της σκέψης μου αυτής ήταν μια συζήτηση που είχα με κάτι φίλους το Σαββατοκύριακο και με ρωτούσαν πως πάει ο έγγαμος βίος. Όλη η συζήτηση περιστράφηκε στο γεγονός οτι δεν 'τρώγομαι' καθημερινά με τον άνθρωπό μου, οτι δεν 'πλακωνόμαστε', και πως είναι δυνατόν να μπορώ να τον κοιτώ συνεχώς με αγάπη και στοργή. Πολλοί είναι αυτοί που απορούν όταν βλέπουν ένα ζευγάρι να τα έχει καλά, και γενικώς να έχουν βρεί έναν κώδικα επικοινωνίας που τους συμφιλιώνει αντί να τους απωθεί.
"Γιατί θα πρέπει να τον έχω βαρεθεί;", αναρωτιόμουν συνεχώς καθώς αλλά και μετά τη συζήτηση. "Γιατί θα πρέπει να θέλω να του σπάσω το κεφάλι όταν δεν κάνει ό,τι πώ;"...
Γιατί οι γυναίκες θα πρέπει συνεχώς να έχουμε πρόβλημα με τους άντρες και πάντα να παραπονιόμαστε; Μακάρι να ξέραμε πόσο απωθητικό είναι αυτό για τους άντρες..και το μόνο που καταφέρνουμε τελικά είναι να τους διώχνουμε μακρυά μας. Μετά φυσιολογικό δεν είναι εάν κοιτάξουν άλλες γυναίκες!
Έχω καταλάβει οτι γενικώς όλοι προσπαθούν να βρούν το λάθος σε σένα όταν σε κοιτάζουν. Ένα παραθυράκι μικρό που θα ξετρυπώσουν κάποια αδυναμία σου, για να μπορέσουν να πατήσουν εκεί και να σε θάψουνε. Όλοι μας τελικά κοιτάμε να βγάλουμε το ματάκι των άλλων, όσο κι αν αυτοί μας έχουν φερθεί οκ...
Τελικά μήπως δεν είναι μόνο η ζήλια που μας κάνει να φερόμαστε έτσι αλλά η φύση μας; Πιστέυω πως ναι...
Thursday, September 20, 2007
Περι ορεξεως...
...κολοκυθόπιτα και άλλα! Οι καφέδες έμαθα οτι έχουν πολύ πέραση τελευταία...
Σαν τάυρος εν υαλοπωλείο ήταν ο άτιμος ο χοντρομπαλάς σήμερα.Τί να πώ, Ε-Λ-Ε-Ο-Σ!
Και το γελοίο επιτελείο του MEGA που έχει ανταπόκριση από τις 18.00(μπορεί και νωρίτερα), για να δείξει όλο το παρασκήνιο της σημερινής γελοιότητας του χοντρού..ξεφτίλα πιά! Αναλύσεις των αναλύσεων για ένα εξεφτιλιστικό θέαμα των 10 δευτερολέπτων. Μαζεύτηκαν όλοι οι ΕΓΚΕΦΑΛΟΙ για να αναλύσουν και να σχολιάσουν τις αποφάσεις του ΠΑΣΟΚ...λες και άλλη σκορτούρα δεν έχουμε, να μάθουν από πρώτο χέρι τι έγινε. Σπουδαία είδηση κύριε Λαμπράκη.
Εις ανώτερα!
Saturday, September 15, 2007
Εκλογες 2007!
Χωρίς να ενδιαφέρομαι για τις εκλογές, θα πάρω μέρος σ'αυτό το λαϊκό πανηγύρι αύριο. Αυτό προέκυψε επειδή θα είμαι Γραμματέας σε ένα εκλογικό τμήμα άυριο, καθώς ο άντρας μου είναι δικαστικός αντιπρόσωπος και για να τον βοηθήσω (να κάνω χαβαλέ δηλαδή), θα πάω μαζί του...Το πρωινό εγερτήριο θα γίνει στις 5.30 το πρωί, επειδή το εκλογικό ευτυχώς είναι πολύ κοντά στο σπίτι μας. Στο παρελθόν είχα ξανακάνει Γραμματέας αλλά όχι με πολύ δουλειά, σε ένα απομακρισμένο χωριό της Κέρκυρας, γεγονός που διευκόλυνε πολύ τη δουλειά μου. Τώρα όμως τα πράγματα δεν είναι τα ίδια. Όχι μόνο έχουμε πολύ προετοιμασία από πρίν (τουλάχιστον 3 ώρες σήμερα), αλλά και άυριο θα πακετωθούμε πολύ με όλη τη γραφειοκρατία...γράψιμο-σβήσιμο-κόλλημα-καταμέτρηση ουφφ!
Το ΜΟΝΟ καλό της όλης υπόθεσης είναι οτι περνάς μια Κυριακή αλλιώτικη από τις άλλες, περιτριγυρισμένος από νέα πρόσωπα και θεωρίες, χωρίς κανένα νόημα κατ'εμέ.
Αααα, βασικό: Ξέρατε οτι ο δικαστικός αντιπρόσωπος παίρνει περίπου ένα χιλιάρικο κι ο γραμματέας ΜΟΝΟ 100 ευρουδάκια;;; Το γράψιμο είναι το ίδιο, οι ώρες που καθόμαστε εκεί οι ίδιες, το ξενύχτι και η ταλαιπωρία Η ΙΔΙΑ!
Σημειώσατε σκορ: 1-0!
Άντε και στο δέυτερο γύρω και σύντομα...
(σιγά μη κάνουν αυτοδυναμία).
Tuesday, September 11, 2007
zodiac
Τρείς ώρες γεμάτες αγωνία και ενδιαφέρον γέμισαν το χθεσινό μου βράδυ. Η συγκεκριμένη ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και αυτό με έκανε να απορροφηθώ ακόμα περισσότερο. Πολύ καλή και προσεγμένη η απόδοση της τότε εποχής, με εξαιρετική προσοχή στις λεπτομέρειες. Από τα ρούχα και τα μαλλιά, τα βιβλία, τη διακόσμηση, τα αυτοκίνητα, τα ηλεκτρονικά...εώς και τα αυτόματα μηχανήματα που βγάζουν καφέ και σνακ...καταπληκτική δουλειά και το βασικότερο, καθώς άλλαζε η χρονολογία γινόταν άμεσα η εναλλαγή. Λεπτομέρεια: σε κάποια φάση που οδηγάει κάποιος από τους βασικούς χαρακτήρες ανακοινώνεται από το ραδιόφωνο μια δωρεάν συναυλία των Rolling Stones που όντως έγινε ΤΟΤΕ στο 'Altamont Speedway'...
Μεγάλα τα ερωτήματα που δημιουργούνται, καλό είναι να κρίνετε μόνοι σας όταν τη δείτε...by the way τρέξτε αμέσως (απλά προετοιμαστείτε για τις τρείς μη κουραστικές ώρες).
Κατά τη γνώμη μου, το βασικό θέμα δεν είναι αν ο δολοφόνος έχει βρεθεί. Πολλά σκέφτηκα μετά την προβολή..κυρίως πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος να είναι από τη φύση του τόσο αυτοκαταστροφικός. Δεν ξέρω γιατί αλλά γεννήθηκε αυτό το ερώτημα μέσα μου. Δεύτερο, πως ο άνθρωπος, ακόμα και ένας ψυχοπαθής δολοφόνος, παρασύρεται από τη δημοσιότητα..και πόσο επηρεάζει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Πολλές σκέψεις και θεωρίες. Αυτό που μετράει πάντα έιναι τι έχουμε μέσα μας και πόσο δυνατό είναι να μας κάνει να προσπερνάμε διάφορες φάσεις της ζωής μας, είτε αυτές έχουν αντίκτυπο στο δημόσιο βίο, είτε στον απόλυτα προσωπικό.
Tuesday, September 4, 2007
Γυναικα - συμβολο
Γεννημένη το 1887 στο Wisconsin της Αμερικής, η Georgia O'Keefe εκτός των άλλων, ξεχώρησε για τα 'επαναστατικά' της έργα. Μεγαλωμένη σε μια οικογένεια όπου η εκπαίδευση των γυναικών ήταν απαραίτητη, από τα πρώτα χρόνια της ζωής της ήθελε να γίνει καλλιτέχνης. Αφού σπούδασε στα Πανεπιστήμιο του Σικάγο και της Νέας Υόρκης, άρχισε να διδάσκει στη Νέα Υόρκη, Τέξας, Νέα Ορλεάνη κλπ.
Ξεκίνησε τις δημιουργίες της εμπνευσμένη από τον ιαπωνικό τρόπο ζωγραφικής, δίνοντας έμφαση στο χρώμα, τις γραμμές και το φωτισμό. Στη συνέχεια, οι περισσότερες δημιουργίες της αφορούσαν τοπία ερήμου, εμπνευσμένα από τη ζωή στο Τέξας, ενώ γνωστά είναι και τα κοντινά της έργα λουλουδιών, κυρίως κρίνων.
Το 1986, στα 98 της πέθανε στο Santa Fe του New Mexico, όπου ήταν πάντα το σπίτι της.
Κατά τη διάρκεια της ζωής της είχε πάνω από 900 έργα εκτεθημένα σε διάφορα μουσεία ανά τον κόσμο. Σε αντίθεση με πολλούς καλλιτέχνες της εποχής της έγινε πολύ διάσημη καιπλούσια εν ζωή, ενώ έλαβε πολλά βραβεία.
Το σημαντικότερο εκείνο του 'United States Medal of Freedom' .
Προσωπικά την έχω μελετήσει αρκετά, κυρίως στο δεύτερο έτος στο Πανεπιστήμιο. Είναι για μένα μια ιδιαίτερη καλλιτέχνης που ξεχωρίζει κυρίως για τα επαναστατικά και τολμηρά της έργα, αλλά προπαντώς για την απίστευτη απόδοση των χρωμάτων στους πίνακές της.
Δυσκολοι καιροι για ... ρομαντισμο!
Ποδόσφαιρα, πολιτική, επιστροφή στη καθημερινότητα...
Πόσα απανωτά εγκεφαλικά να πάθει κανείς πιά, Ε-Λ-Ε-Ο-Σ!
Είμαι απογοητευμένη θα έλεγα, από το ποσοστό του φανατισμού που υπάρχει γενικώς σε ανθρώπους γύρω μου. Όλοι κάτι έχουν και κάτι τους φταίει...φανατίζονται λοιπόν ολοένα και παραπάνω με κόμματα, παρατάξεις, ιδεολογίες του κώ..ου.
Όλοι ελπίζουμε σε ένα καλύτερο 'άυριο' και ξεχνάμε το 'σήμερα', την κάθε στιγμή που χάνεται τόσο γρήγορα και ανεπανόρθωτα. Για πιό αύριο μας μιλάνε όλοι αυτοί οι κύριοι της πολιτικής θα ήθελα να'ξερα. Το μόνο που έχω δεί σ'αυτή τη χώρα, είναι κάποιοι γελοίοι να τσακώνονται για το ποιός βρήκε σε χάλια τη χώρα, ποιός δεν έκανε τίποτα για να τη σώσει και ποιός τη βούλιαξε ακόμα περισσότερο. Κανείς δεν ενδιαφέρεται να βρει μια λύση, μόνο να κατηγορήσει τους άλλους που ήταν στην εξουσία πρίν. Δεν βαρέθηκαν πιά??? Γιατί εμείς σίγουρα ναί...και απορώ με τον κόσμο, ειδικά τα νέα παιδιά, που τους ψηφίζουν (και θα τους ψηφίζουν) ακόμα. Ξυπνήστε επιτέλους! Επειδή σας έχει φανατίσει ο μπαμπάς σας, ο παππούς σας κ.ο.κ. δεν σημαίνει οτι πρέπει να ακολουθήσετε κι εσείς.
Δώστε τέλος σ'αυτό το γλέντι.
Πόσα απανωτά εγκεφαλικά να πάθει κανείς πιά, Ε-Λ-Ε-Ο-Σ!
Είμαι απογοητευμένη θα έλεγα, από το ποσοστό του φανατισμού που υπάρχει γενικώς σε ανθρώπους γύρω μου. Όλοι κάτι έχουν και κάτι τους φταίει...φανατίζονται λοιπόν ολοένα και παραπάνω με κόμματα, παρατάξεις, ιδεολογίες του κώ..ου.
Όλοι ελπίζουμε σε ένα καλύτερο 'άυριο' και ξεχνάμε το 'σήμερα', την κάθε στιγμή που χάνεται τόσο γρήγορα και ανεπανόρθωτα. Για πιό αύριο μας μιλάνε όλοι αυτοί οι κύριοι της πολιτικής θα ήθελα να'ξερα. Το μόνο που έχω δεί σ'αυτή τη χώρα, είναι κάποιοι γελοίοι να τσακώνονται για το ποιός βρήκε σε χάλια τη χώρα, ποιός δεν έκανε τίποτα για να τη σώσει και ποιός τη βούλιαξε ακόμα περισσότερο. Κανείς δεν ενδιαφέρεται να βρει μια λύση, μόνο να κατηγορήσει τους άλλους που ήταν στην εξουσία πρίν. Δεν βαρέθηκαν πιά??? Γιατί εμείς σίγουρα ναί...και απορώ με τον κόσμο, ειδικά τα νέα παιδιά, που τους ψηφίζουν (και θα τους ψηφίζουν) ακόμα. Ξυπνήστε επιτέλους! Επειδή σας έχει φανατίσει ο μπαμπάς σας, ο παππούς σας κ.ο.κ. δεν σημαίνει οτι πρέπει να ακολουθήσετε κι εσείς.
Δώστε τέλος σ'αυτό το γλέντι.
Subscribe to:
Posts (Atom)