Candy candy

Πόσα ήταν τα παλιά καλά καρτούν που βλέπαμε όταν ήμασταν μικροί (δεκαετία ')80...και πόσο μας λείπουν τώρα!
Candy candy, Αστυνόμος Σαϊνης, στρουμφάκια, μάγια μέλισσα, dukes, neils holgerson(ελπίζω να γράφεται έτσι), thundercats και πόσα ακόμα που δεν μου έρχονται στο μυαλό. Ώρες ολόκληρες ανηπομονησίας για να δούμε το επόμενο επεισόδιο από τον αγαπημένο μας ήρωα, που φάνταζε τόσο τρομερός τότε στα μάτια μας και στις μικροσκοπικές μας καρδιές! Τότε τα καρτούν είχαν λόγο ύπαρξης, υπήρχε κάποια θεματολογία, ήταν χαρούμενα και δεν μιλούσαν για εκδίκηση και θανάτους, όπως τα περισσότερα τώρα. Είμαι τυχερή που μεγάλωσα σε μια εποχή που υπήρχε η προσμονή της Παρασκευής με Candy candy νωρίς το απόγευμα, μετά dukes και στη συνέχεια το θρυλικό 'Μουσικόραμα' ...
Ευτυχώς βρήκα κάποια κλιπάκια στο 'you tybe' και τα κατέβασα για το αρχείο μου και σας προτείνω να κάνετε το ίδιο εάν σας έχουν λείψει ή είστε fan.

traffic jungle!

Δεν ξέρω εάν έχετε προσέξει το τι χάος επικρατεί καθημερινά στους δρόμους. Έχω πάθει σοκ με την επικίνδυνη οδήγηση των περισσότερων οδηγών, που το λιγότερο είναι να σου σπάσει τα νεύρα, το χειρότερο δεν θέλω να το αναφέρω καν!
Παλιότερα θυμάμαι ήταν ένας ή δύο οι επικίνδυνοι στο δρόμο, που είτε τους μούτσωνες είτε τους απέφευγες όσο πιό έξυπνα μπορούσες. Τώρα, το σύνηθες είναι να μετράς τους νορμαλ οδηγούς. Έχω μπουχτίσει πιά! Προσπαθώ πάρα πολύ να μην πάθω κανένα ατύχημα πλέον, αφού οι περισσότεροι πάνε στην αριστερή λωρίδα με 80, οι σφίνες πάνε κι έρχονται, όσοι πάνε στη δεξιά προσθαθούν να αποφύγουν λεωφορεία, ταξί ή μηχανάκια και ανα πάσα στιγμή κάνουν ριψοκίνδυνους ελιγμούς. Στα στενά δρομάκια δεν το συζητώ καν! Εκτός του ότι δεν γνωρίζει ΚΑΝΕΙΣ ποιός έχει προτεραιότητα, δεν υπάρχει κανένα έλεος. Δηλαδή ποτέ κανένας δεν αφήνει τον άλλο να περάσει πρώτα.Ποτέ! Όλοι κοιτάμε πως θα περάσουμε πρώτοι, πως θα πάμε πιό γρήγορα στις δουλειές μας και πως θα βρίσουμε τον άλλον.
Θα μπορούσα να γράφω ώρες για τα χάλια μας, αλλά το μόνο που θέλω είναι απλά να επισημάνω ότι κυκλοφορούν πάρα πολλοί επικίνδυνοι οδηγοί γύρω μας. Απορώ πώς πήραν το δίπλωμα. Ίσως πήραν τη μίζα μόνο οι εξεταστές αγνοώντας το γεγονός ότι δεν ξέρουν να πιάνουν το τιμόνι οι εξεταζόμενοι...τι να πώ...

Το δικαιωμα της ελευθεριας του λογου!

Το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου αγαπητοί μου είναι κάτι που κατακτιέται! Δεν είναι, δυστυχώς, ακόμα κάτι δεδομένο τη σημερινή εποχή. Εγώ λοιπόν μετά από πολλούς αγώνες με τον εαυτό και τους γύρω μου το έχω κατακτήσει το δικαίωμα αυτό και θα σας εξηγήσω τι εννοώ.
Για μένα τα απανωτά χαστούκια δίνονται από την ίδια τη ζωή και όχι από μια αγάπη που δεν ευδοκίμησε ή από μια σκοτεινή περίοδο της ζωής μας. Για όσους έχουν βιαστεί να βγάλουν εύκολα συμπεράσματα είτε για μένα είτε για τις απόψεις μου ας σκεφτούν πως είχα ζωή και πριν με γνωρίσουν. Στη ζωή μου δεν ήταν όλα ρόδινα, έχω ζήσει πολλά, έχω φάει πραγματικά χαστούκια (και με σημάδια ανεξίτηλα), έχω περάσει όμορφα, έχω αγαπήσει και αγαπηθεί, έχω πονέσει όσο δεν παίρνει άλλο, έχω διεκδικήσει, έχω ζήσει την αδικία και έχω τέλος αποκτήσει άποψη για πολλά πράγματα στη ζωή. Ένα από τα συμπεράσματα που έχω βγάλει έιναι να μην χαϊδεύω τα αφτιά ΚΑΝΕΝΟΣ, ειδικά όσων αγαπάω και σέβομαι!
Είμαι σκληρή γιατί η ζωή με έκανε. Δεν μπορώ να δεχτώ λοιπόν οτι υπάρχουν άβγαλτοι άνθρωποι σήμερα που θα γυρίσουν να μου πούν οτι έχω πρότυπα ή στερότυπα και ειδικά στην προσωπική μου ζωή. Κοιτάω και προσπαθώ να διαφυλλάσω την προσωπική μου ζωή με κάθε δυνατό τρόπο. Δεν απαντώ σε πικρόχολα σχόλια, δεν επηρεάζομαι από κόλακες και προπαντώς κοιτάω τη δική μου δουλειά. Ουδέποτε έχω 'φυτρώσει εκεί που δεν με σπέρνουν' παραμόνο όποτε μου ζητηθεί. Είναι κυρίως θέμα αξιοπρέπειας!
Δεν περιμένω να καταλάβει κανείς ποιά είμαι πραγματικά από τα πρώτα χρόνια γιατί ούτε ανοίγομαι εύκολα ούτε το θέλω! Θα χρειαστεί προσπάθεια και χρόνος για να καταλάβετε τι κρύβω, κι αυτό γιατί ο μόνος άνθρωπος που θέλω να δεί μέσα μου είναι αυτός που είναι δίπλα μου και κοιτάω να τον σέβομαι και να τον αγαπώ μόνο έτσι όπως εγώ ξέρω και θέλω! Δεν πειράζει λοιπόν, εγώ θα παραμείνω στις απόψεις μου και θα φωνάζω με κάθε τρόπο την αλήθεια κι ας μην αρέσει. Όταν κάτι δεν μου αρέσει θα το λέω με όλες τις συνέπειες, γιατί είναι κάτι που λέω από καρδιάς, με αγάπη. Όσο κι αν πονάει αυτό, τουλάχιστον είναι αυθεντικό. Ουδέποτε θα 'γλύψω' κάποιον μόνο και μόνο για να αισθανθεί καλά! Γιατί θα αισθανθεί ακόμα καλύτερα όταν θα περάσει η μπόρα και θα εκτιμήσει την ειλικρίνεια!!!

35αρηδες για κλαματα!!!

Έχω βαρεθεί τον τελευταίο καιρό να βλέπω συνεχώς μια χαρά άντρες άνω των 30 να παραπονιούνται και να κλαίγονται σαν τα κοριτσάκια! Ε-Λ-Ε-Ο-Σ πιά!
Ο ένας χώρησε και θέλει να κόψει τις φλέβες του, ο άλλος έχει τις ανασφάλειές του και δεν μπορεί να βρεί γκόμενα, ο άλλος κόλλησε στο παρελθόν, ο άλλος θεωρεί τον εαυτό του 'λαυράκι' και φοβάται μήπως του φάει καμιά τα λεφτά και τον τσαμπουκά, τον άλλο τον έχει φάει η ... δουλειά κ.ο.κ.
Δηλαδή, πολύ δυσκολεύομαι να μιλήσω με κάποιο φυσιολογικό παιδί πλέον στον περίγυρό μου, ειλικρινά! Προς Θεού δεν θέλω να θήξω κανέναν, αλλά παιδάκια μου χαλαρώστε λιγάκι. Αποκτήστε αυτοπεποίθηση, φρεσκάρετε λίγο τα μυαλά σας και αφεθείτε στον κόσμο του παιχνιδιού...Πολλές γυναίκες εκεί έξω σας γυρεύουν και αναρωτιούνται 'πού πήγαν επιτέλους τα Καλά Παιδιά'. Έχω βαρεθεί να τις καθυσηχάζω λέγοντας πως γνωρίζω πάνω από 100 Καλά Παιδιά από σπίτι με τρόπους, γαλλικά και πιάνο! Και το τρελό είναι πως τους ξέρω. Οι περισσότεροι φίλοι μου είναι ή τυφλοί ή κουφοί ή χαζοί τελικά γιατί έχουν όλα τα άλλα καλά και κλαίγονται σαν τις κατίνες. Αξίζετε και δεν το ξέρετε!
Αφήστε τα 'αδερφίστικα' και ξεχυθείτε!
Η γυναίκα θέλει αποφασιστηκότητα κι όχι μούνιου μούνιου μπεμπελάκ!
Οοοοοοχουυυυ...